بیماری دیسک سیاه اصطلاح رایج برای فرآیندهای دژنراتیو کم آبی دیسک بین مهره ای است که با تغییرات تصویربرداری از یک هسته سفید معمولی به یک هسته سیاه در تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) به شکل تقریبا واضح مشخص است . با این وجود، احتمال دارد در شرایط مختلف با دستور و معاینات پزشک و تصویر برداری های ستون فقراتی که وجود دارد علائمی در آزمایشات و معاینات مشاهده شود و با غربالگری مناسب، ممکن است از مداخله جراحی پیشگیری کند.
دیسک کمر یک واژه عمومی است که برای توصیف مشکلات ستون فقرات ناحیه کمر استفاده می شود زمانی رخ می دهد که مایع ژلاتین شکل بین دو مهره کمر از دست می رود و موجب اصطحکاک مهره ها روی هم و در نتیجه ضعف حرکتی و درد در انسان می گردد. به دلیل اصطلاحات متناقض و تعاریف غیر استاندارد برای کمردرد، تفکیک علل مختلف کمردرد در مطالعات بالینی دشوار بوده است. علاوه بر این، اگرچه کمردرد محوری میتواند مستقل از درد رادیکولار رخ دهد، مطالعات بالینی به طور معمول بین علل و درمانهای کمردرد محوری در مقایسه با درد رادیکولار تمایز قائل نشدهاند و همچنین این واژه عام به انواع درد های کمر نسبت داده شده مثلا درد های ناشی از عصب سیاتیک و غیزه با این عنوان شناخته می شوند. در ادامه به بحث درباره دردهای دیسک کمر و خلاصه ای از کلیات مقاله ذکر شده را برای شما عزیزان شرح داده ایم که بهتر است بدانید دردهای دیکس ناحیه چه نشانه هایی دارند و به اختصار توضیح روش های درمان گفته شده اند :
تشخیص و درمان بیماران مبتلا به کمردرد ناشی از دژنراسیون دیسک که به آن کمردرد دیسکوژنیک یا دیسک سیاه گفته می شود، به ادامه بحث در این باره می پردازیم.
فرآیند دژنراتیو کم آبی دیسک که منجر به “دیسک سیاه” می شود در تمام فضاهای دیسک بدن مشترک است و اولین نشانه پیری طبیعی و آرتروز در ستون فقرات است. بیماری دژنراتیو دیسک باید به صورت علامت دار یا بدون علامت تشخیص داده شود. علامت “دیسک سیاه” منعکس کننده تغییرات ذاتی در خود دیسک است که می تواند منجر به درد اولیه مفاصل بدون فشار وارد شدن بر ریشه های عصبی نخاعی یا طناب نخاعی شود. بنابراین، کمردرد دیسکوژنیک، به صورت لنگ زدن و باریک شدن و کم توان عظلات پاها یا دیگر قسمت های درگیر خود را نشان می دهد.
اگرچه شایع ترین منبع کمردرد محوری ستون فقرات ، کشیدگی عضلانی یا لیگامانی است، درد مزمن مرتبط با تغییرات وضعیتی خاص را می توان به مفاصل فاست یا دیسک های بین مهره ای نسبت داد.
به طور خاص، درد دیسکوژنیک به طور عمده با عدم تحمل نشستن و خم شدن ستون فقرات در مقایسه با درد ناشی از حرکات ستون فقرات در مورد سندرم فاست مرتبط است . دیسک بین مهره ای به عنوان بزرگترین ساختار بدون عروق بدن ، مستعد کاهش جذب مواد مغذی و متعاقب آن انحطاط است .
حرکات تکراری در ستون فقرات ناشی از فعالیتهای روزمره میتواند نیروهای برشی ایجاد کند و منجر به فشارهای تکراری به دیسک شود. تجزیه پروتئوگلیکان ها و پروتئین های آبدوست در هسته پالپوزوس منجر به خشک شدن دیسک می شود که به نوبه خود باعث کاهش ارتفاع دیسک، فروپاشی پیشرونده دیسک و نهایتا بی حرکتی واحد عملکردی ستون فقرات می شود. این کاهش حرکت ممکن است در واقع به ثبات مکانیکی از طریق تشکیل زائده استخوانی در فضای دیسک آسیب دیده و رفع تدریجی درد، علیرغم انحطاط مداوم یا پیشرونده در فظای خالی دیسک شود.
تاریخچه طبیعی و دوره زمانی علائم می تواند بسیار متفاوت باشد و تعداد کمی از بیماران به صورت مزمن علامت دار باقی می مانند. پس در صورت اخساس هرگونه درد در ناحیه ستون فقرات بهتر از دکتر مسعود هاشمی بهترین جراح فوق تخصص درد مشورت بگیرید تا در رفع مشکلتان شما را به سلامت کامل برسانیم.
دیسک کمر توسط شبکهای از رشتههای درد از زنجیره سمپاتیک ناشی از عصب سینوورتبرال که لایههای بیرونی حلقه فیبروزوس را تشکیل داده اند ، کنترل میشود. با فروپاشی پیشرونده دیسک ، حلقه برآمده و به مرور پاره می شود . فعال شدن الیاف C حلقوی درد پس از تحریک فیزیکی مستقیم از مواد دیسک که به ناحیه بیرونی دیسک گسترش مییابد ، رخ میدهد. پارگی های حلقوی علاوه بر ایجاد درد مستقیم ، یکپارچگی دیسک را کاهش می دهد و می تواند باعث ایجاد درد مفاصل فاست و صفحات انتهایی و در نتیجه التهاب شوند. البته گاها گسترش ناگهانی درد در محل آسیب حلقوی نیز مشاهده شده است و ممکن است عاملی در ایجاد علائم باشد.
تغییرات فشار درون دیسک عامل فیزیکی دیگری است که باعث درد دیسکوژنیک می شودلازم است بدانید که فشارهای داخل دیسک در وضعیت نشسته بیشترین میزان را دارد و با الگوی علامتی درد دیسکوژنیک مرتبط است که با نشستن بدتر می شود و با دراز کشیدن برطرف می شود. از نظر بالینی، فتق دیسک کمر می تواند با سابقه اولیه کمردرد حاد قبل از ایجاد درد رادیکولار ساق پا ظاهر شود. برخی از بیماران رفع این کمردرد اولیه را با شروع دوره جدید درد حاد ساق پا گزارش می کنند. اگرچه اثبات علت و معلول دشوار است، اما فرض بر این است که درد اولیه ناشی از پارگی حلقوی علامت دار با کاهش فشار داخلی بر روی رشته های درد حلقوی با رفع بیرون زدگی مواد مایع بین دیسک به کانال نخاعی برطرف می شود.
مشخصه کمردرد دیسکوژنیک الگوی کمردرد مرتبط با فعالیت است که با عدم تحمل نشستن و تسکین قابل توجه با دراز کشیدن مشخص می شود. این درد مزمن معمولاً بهعنوان یک ناراحتی دردناک عمیق در خط وسط ستون فقرات توصیف میشود، نه حساس به لمس، که اغلب به ناحیه ماهیچه های سرینی گسترش مییابد و گاهی اوقات به اندامهای تحتانی سرایت میکند. بیماران ممکن است شروع ناگهانی علائم را با پارگی حاد حلقوی گزارش کنند، که معمولاً در زمانی که فرد برای بلند کردن خم شده است رخ می دهد و به عنوان تیر کشیدن شدید در ستون فقرات و به دنبال آن درد شدید توصیف می شود. فعالیت هایی که فشار داخل دیسکال را افزایش می دهند (مانند سرفه، عطسه، و خم شدن به جلو) یا افزایش بار محوری (مانند دویدن) نیز می توانند علائم را تشدید کنند. بالا رفتن از پله ها و دوره های طولانی رانندگی که نیاز به خم شدن ستون فقرات و بارگذاری فضای دیسک دارد، اغلب گزارش شده است که درد بیمار را به میزان قابل توجهی تشدید می کند.
درد ساق پا ناشی از پارگی علامت دار حلقوی معمولاً به پشت ران کشیده می شود اما به ندرت به زیر زانو کشیده می شود و ممکن است با درگیری عصبی واقعی اشتباه گرفته شود. گاهی اوقات، درد ممکن است در قسمت عظلات پشت ساق پا گسترش یابد.
با وجود توصیف درد قابل توجه ، معاینه فیزیکی معمولاً بهترین انتخاب است. طبق تعریف، تشخیص کمردرد دیسکوژنیک، یافته های مرتبط با فشار عصب را حذف می کند. عوامل روانشناختی غیرطبیعی، علاوه بر وجود فشار های روانی، مصرف دخانیات و ناتوانی، پیش بینی کننده نتیجه ضعیف با درمان جراحی هستند. مشاهده دقیق بیمار در زمان دیسکوگرافی می تواند در اثبات بیشتر وجود یا عدم وجود عوامل خطر روانی مفید باشد.
احتمالات دیگر:
علاوه بر درد با منشا دیسکوژنیک، احتمالات دیگری برای کمردرد مرتبط با فعالیت وجود دارد. شکستگی های پوکی استخوان یا عظلات سرینی اغلب با کمردرد مزمن ظاهر می شوند، اما به راحتی با رادیوگرافی استاندارد و توموگرافی کامپیوتری (CT) و با اسکن MRI در شرایط حاد تشخیص داده می شوند. سرخوردگی مهره ها می تواند منجر به کمردرد مزمن یا بدون علامت باشد و ممکن است با کمردرد حاد در بیماران نوجوان تظاهر کند، در حالی که بیماران مسن تر اغلب با عنوان درگیری رشته های عصبی و حرکتی مراجعه می کنند.
یافته های های رادیوگرافی معمولی شامل از دست دادن ارتفاع فضای دیسک، اسکلروز صفحه انتهایی، تشکیل استئوفیت و برآمدگی دیسک است ، که ممکن است در بیماران بدون علامت نیز دیده شود. رادیوگرافی استاندارد ستون فقرات برای تشخیص ایرادات ستون فقرات ضروری است، با ظهور MRI، کل ستون فقرات را می توان از نظر فرآیندهای دژنراتیو غربالگری کرد. دیسک به اصطلاح سیاه دارای تغییرات ضاهری مشخص است که با از دست دادن محتوای آب مشاهده می شود (و بنابراین دیسک در تصویربرداری با وزن T2 ضعیف به نظر می رسد).
اگرچه این ارتباط تصویربرداری ممکن است به شناسایی دیسک به عنوان یک مولد درد کمک کند، اما پیش بینی پاسخ جراحی بر اساس این یافته ها و معاینه فیزیکی کمتر از حد مطلوب باقی می ماند. دیسکوگرافی ابزاری است که ممکن است برای روشن شدن بهتر نقش دیسک مشکوک در علائم بیماری در موقعیت های مبهم استفاده شود. با این حال، دیسکوگرافی به خودی خود بحث برانگیز است، زیرا استفاده از آن به طور قطع با بهبود نتایج جراحی مرتبط نبوده است، و خود آزمایش ممکن است در طول زمان باعث انحطاط سریع دیسک در سطوح سالم دیگر شود.
دیسکوگرافی شامل تزریق ترکیب ید محلول در آب به دیسک با مشاهده الگوی ترکیب است، حجم تزریق، اثر فشار، و مهمتر از همه، پاسخ درد بیمار است . تشخیص درد دیسکوژنیک در صورتی انجام می شود که درد بیمار به طور یکسان و مداوم در هنگام تزریق ماده حاجب به دیسک تکرار شود. اگر علائم جانبی به موقع نشان داده شود داده شود، ایجاد این علائم جانبی در زمان دیسکوگرافی به تعیین سطح مشکل بیمار کمک شایانی می کند. درد معمول ارجاع شده بیمار را نباید با بیماری های عصبی اشتباه گرفت.
مشاهده دقیق و ثبت الگو و شدت پاسخ درد باید در طول روش دیسکوگرافی انجام شود. قابلیت اطمینان این اطلاعات ارتباط نزدیکی با سطح و وضوح ارتباط بین بیمار و پزشک دارد. بنابراین، آرام بخش در طول آزمایش باید به حداقل برسد و حتی در صورت امکان از آن اجتناب شود. دیسکوگرام نباید بدون بازتولید دقیق درد معمولی بیمار مثبت یا منطبق در نظر گرفته شود. تزریق بی حس کننده موضعی به دیسک در پایان عمل ممکن است درد را تسکین دهد و حساسیت تشخیصی را بیشتر افزایش دهد. با افزودن استروئیدهای داخل دیسک ، گاهی اوقات مزایای درمانی بسیار زیادی ایجاد می کند.
ظواهر مختلف رادیوگرافی فضای دیسک تحلیل رفته حاوی مواد ترکیبی بسیار کمک کننده و اثر بخش هستند ، با این حال ، الگوهای ترکیبی مشاهده شده به طور مداوم منجر به علائم بالینی نمی شوند. CT معمولاً در عرض چند ساعت پس از تزریق به دست میآید و ممکن است با ارائه اطلاعات در مورد آن به برنامهریزی عمل جراحی کمک کند.
دیسک سیاه یک نوع بیماری و درد است که نهایت موجب ضعف حرکتی و بدنی بیماران می گردد و البته در سنین بالای 60 سال بیشتر به چشم می خورد. در این بیماری رنگ سفید مشاهده شده در آزمایشMRI بیمار به شکل سیاه در می آید و خطر جدی را در پی دارد. ما به شما توصیه می کنیم برای رفع مشکل درد های ناحیه ستون فقرات ، با درمان به شکل به روز ترین متد های درمان دنیا و تشخیص بسیار دقیق و درمان مناسب شرایط بدنی شما به کلینیک فوق تخصصی دکتر مسعود هاشمی مراجعه کنید تا با تضمین سلامتی و ایمنی کامل شما را از درد و ضعف رها سازیم.
لازم به ذکر است دکتر مسعود هاشمی به عنوان بهترین جراح و فوق تخصص درد در مراکز به شرح ذیل به شما کمک خواهد کرد تا بهبود سلامتی خود را هرجه سریع تر و البته ایمن تر به دست بیاورید. توصیه ما به تمامی علاقهمندان خواهان دریافت خدمات این است که قبل از مراجعه حتما تماس برقرار کنند و نوبت بگیرند. آدرس و شماره تلفنهای این فوق تخصص به شرح زیر است:
یکشنبه تا چهارشنبه – مطب ساعت 12 الی 17
شریعتی، بالاتر از پل رومی، روبروی بانک پارسیان، کوچه نبوی، پلاک 2، واحد 1
شماره تلفن
26658517 -021
چهارشنبهها – بیمارستان لاله – ساعت 14 الی 17
شهرک غرب – خ. سیمای ایران نبش خیابان فلامک جنوبی
شماره تلفن
6-88369862 -021
فوق تخصص درد، رییس انجمن درد ایران و استاد دانشگاه شهید بهشتی، در سال 1385 به عنوان نفر اول در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی پذیرفته شد و برای دوره تکمیلی فلوشیپ درد عازم فرانسه شد و در دو مرکز دانشگاهی پاریس و استراسبورگ دوره دید. دکتر هاشمی برای اولین بار در ایران از روش آندوسکوپی دیسک در درمان بیرون زدگی های دیسک و تنگی کانال نخاعی استفاده کرد.
پیوندهای همکار: تزریق ژل آلت ، سابسیژن صورت ، لیفت نخ صورت
طراحی وب سایت و پشتیبانی: تیم تبلیغاتی Erfan Amiri