آرتروز یک بیماری مفصلی است که در آن غضروف مفصل اسیب دیده و تخریب می شود؛ در نتیجه استخوان مفصل دچار ساییدگی و خوردگی میشود. عموم مردم به این بیماری ساییدگی مفصل نیز می گویند. آرتروز شایعترین بیماری مفصلی است که از دهه سوم زندگی شروع میشود. در سن ۴۰ سالگی تقریباً اکثر افراد جامعه دچار تغییرات آرتروزی میشوند ولی در بیشتر آنها علائم بالینی دیده نمی شود. ارتروز شروعی تدریجی و سیری پیشرونده دارد و سال به سال شدیدتر می شود.
مفصل زانو به دلیل اینکه تحمل کننده وزن می باشد تحت فشار و آرتروز بیشتری قرار دارد. یکی از علائم ارتروز زانو درد مفصل است که با فعالیتهای ایستاده بدتر شده و یا استراحت بهتر می شود تورم تغییر شکل مفصل اشکال در راه رفتن و خشکی صبحگاهی از دیگر علائم آن میباشد. با پیشرفت آرتروز دامنه حرکات مفصل کاهش یافته و در موارد پیشرفته مفصل خشک و بی حرکت می شود. ورزش های مناسب به ویژه در آب از علائم آن می کاهد و سیر بیماری را کاهش می دهد.
1- از نشستن دو زانو و چهار زانو اجتناب کنید
2- در موقع درد از ایستادن و راه رفتن طولانی اجتناب کنید
3- از توالت فرنگی استفاده کنید.
4- در زیر نور آفتاب زانوهای خود را به آرامی ماساژ دهید.
5- از بلند کردن بار سنگین اجتناب کنید.
6- روزانه به میزان کافی آب بیاشامید.
7- در بالا رفتن از پله ابتدا پای سالم را بالا گذاشته و پای ناسالم را کنار آن بگذارید و در پایین آمدن ابتدا پای ناسالم را پایین گذاشته و سپس پای سالم را در کنار آن قرار دهید.
فوق تخصص درد، رییس انجمن درد ایران و استاد دانشگاه شهید بهشتی، در سال 1385 به عنوان نفر اول در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی پذیرفته شد و برای دوره تکمیلی فلوشیپ درد عازم فرانسه شد و در دو مرکز دانشگاهی پاریس و استراسبورگ دوره دید. دکتر هاشمی برای اولین بار در ایران از روش آندوسکوپی دیسک در درمان بیرون زدگی های دیسک و تنگی کانال نخاعی استفاده کرد.